Srpska pravoslavna crkva obeležava Novu godinu po julijanskom kalendaru

Srpska, Ruska i Gruzijska pravoslavna crkva, Sveta Gora i Јerusalimska patrijaršija, koje poštuju julijanski kalendar, u ponoć će dočekati Novu godinu.

Po gregorijanskom 1. januara, odnosno 14. januara po julijanskom kalendaru, ove crkve obeležavaju Obrezanje Isusa Hrista i praznik Svetog Vasilija Velikog.

Pojedini smatraju da se ova Nova godina slavi kao starokalendarska, prema vremenu koje je ustanovio Julije Cezar. Najčešće se naziva Pravoslavnom, jer je slave uglavnom pravoslavni narodi, pa čak i deo pravoslavne zajednice u Japanu. Kod nas ona ima poseban značaj, jer je nastala kao znak otpora prema onima koji su pokušavali da uzdrmaju srpski identitet.

Prema običajima, uoči Nove godine sprema se svečana večera, gde ukućani sa gostima, prijateljima i srodnicima uz veselje i pesmu čekaju ponoć. U ponoć, čestita se dolazak Nove godine sa željama za dug život, dobro zdravlje i uspeh u poslu.

Tog dana jede se glava božićne pečenice, a to je najčešće glava jagnjeta ili praseta. Domaćice mese novogodišnju česnicu “Vasilicu”. Pored Nove godine, koja je poznata i pod nazivom Mali Božić, 14. januara obeležava se Obrezanje Gospoda Isusa Hrista i Sveti Vasilije Veliki.

Crkva ispraća staru i dočekuje novu godinu, podsećajući da se u brojnim crkvenim domovima organizuju dočeci Nove godine.

Na sam dan Nove godine odlazi se u crkvu, a posle se obavlja svečani ručak.

Prema verovanju, čovek bi trebalo da sabere svoje misli, ali misli dostojne hrišćanstva, koje bi mogle da upravljaju svim njegovim delima tokom cele godine.

Kraljevina SHS je 1919. godine usvojila novi gregorijanski kalendar, ali Srbi počinju da praznuju „svoju“ Novu godinu tek 1923. godine.

U Grčkoj prvi januar znači dolazak Nove godine i dan Svetog Vasilija Velikog, koji je bio poglavar Grčke pravoslavne crkve. Veruje se da Sveti Vasilije Veliki deci donosi poklone, pa mnoga deca ostavljaju cipele u nadi da će im sveti Vasilije u njima ostaviti poklon. Za svetog Vasilija se mesi specijalni hleb “Vasilopita”, u koji se, pre pečenja, ubacuje novčić. Prvo parče se iseče za Svetog Vasilija Velikog, a onda se hleb podeli po starešinstvu. Ko pronađe novčić biće veoma srećan cele godine.